een kerk vederlicht

door Peter Tomson (4 februari 2017)

De wind ruist door de populierenblaadjes, het schelle gekef van een paar kauwen klinkt, af en toe het geluid van een auto. Heel langzaam wordt het licht en zie je steeds meer mensen, verspreid in de kerk, sommigen met een donkerblauwe deken omgeslagen. Een orgeltoon mengt zich in het geruis, langgerekt, een tweede komt erbij. Op het transeptorgel brandt licht boven de speeltafel, er is een hoofd te zien dat een beetje beweegt. Meer tonen komen erbij, uit andere hoeken van de kerk, waar luidsprekers staan. Het geluid zwelt aan en gaat de ruimte vullen.

Statische tonen voegen zich tot een patroon dat langzaam verschuift, werken zinderend op elkaar in, alsof je kringen ziet rimpelen op het water, een trillend kleurpatroon. Een liggend kwart-sext-accoord

Het is kwart over acht ‘s morgens en ik ben bij “Silence”, het programma van Jacob Lekkerkerker, de muziek-curator van Stichting Oude Kerk. Alweer de tweede aflevering van deze “meditatieve oase”, zoals Jacob het noemt, dit “contemplatieve tegengeluid in een hectische binnenstad”. Componiste Claire Singer uit Londen heeft hiervoor, behalve het orgel, geluiden gebruikt uit het werk van Marinus Boezem, de beeldhouwer die momenteel exposeert in het gebouw. Geluiden van een beeldhouwer?

Marinus Boezem is een internationaal “toonaangevende” maker van conceptuele kunst: ideeënkunst, kunst waarbij je je verbeelding moet aanzetten en creatief kijken en luisteren (zie ook de recensie van de tentoonstelling door Els van Swol). Boezem is gefascineerd door de opgaande lijnen van gothische gebouwen, dus vooral kerken. Bekend is

Blog van de OudeKerkgemeente: korte, persoonlijk getinte stukken over dingen buiten of binnen de gemeente die belangrijk zijn of opvallen, geschreven op eigen verantwoordelijkheid.