zegenrijke momenten

Thinline van Ai Weiwei is een rode lichtlijn op de kade van de Amsterdamse Herengracht. Het moet een grens verbeelden, geïnspireerd door de joodse eroev (een omheining rond een gebied waarbinnen tijdens de sabbat objecten mogen worden vervoerd). Windows van Lynne Leegte zijn naar de rooilijn van diezelfde gracht gebrachte, verlichte kerkramen aan de achterzijde van de Doopsgezinde kerk aan het Singel. Tussen de pui en de straat ontstond zo een ruimte – zo moeten we zoiets volgens Adriaan Deurloo in een gedicht over Christian Boltanski noemen. Niet: leegte.

Die Waaromvraag heeft me aan het denken gezet en een raam à la de Windows van Leegte opengedaan. Achter dat raam is net als bij haar ruimte, ruimte om te kiezen en een 15-jarige gewoonte van een wekelijkse gang naar de stad los te laten. Niet te kiezen voor een winter- en een zomerkerk. Dat voelt als in de tijd dat ik met veel plezier lid was van de kerkenraadscommissie Tenach & Evangelie. Op een gegeven moment kerkte ik afwisselend in de Oude- en in de Amstelkerk, een keer per maand in de Ark in Slotervaart en de ‘rest’ in mijn wijkgemeente, de toenmalige Weerenkapel.

Daarom heb ik besloten vanaf nu nagenoeg bij mij om de hoek (!) ter kerke te gaan. Ook daar wordt een gemeente gevormd en kan het je op zondag “zomaar overkomen dat je de Heer hoort antwoorden”. Gods Geest waait immers overal. Echt waar. Al zal ik me regelmatig blijven afvragen hoe het met deze en gene in de Oude Kerkgemeente gaat.

Mijn plaatsje in de kerk, eerst naast Brecht Folstar, toen naast Adriaan Soeting en tenslotte naast Hans Heiner, en op deze blog zal ongetwijfeld snel door iemand anders worden ingenomen. Ik wens hem/haar zegenrijke momenten toe, zoals ook ik die als voorbijganger heb ervaren en op z’n tijd nog wel eens hoop te beleven.

Wil je reageren, meeschrijven, of meer weten over de blog, neem dan contact op met Elisabeth Boiten (muskebiis@gmail.com) of Peter Tomson (pjtomson@xs4all.nl) van de redactie.