de migranten in Calais en Duinkerke

door Marion Collewet

Rond 2000 was ik een tiener die graag fietste op alle wegen rondom Duinkerke en Calais. Soms reed ik langs het opvangcentrum in Sangatte, waar migranten werden opgevangen die daar waren gestrand omdat ze naar Engeland wilden. Langs de weg zag ik de mannen lopen die daar verbleven, en ik voelde me een beetje ongemakkelijk in mijn korte fietsbroekje. Ik was kennelijk niet de enige in de buurt die zich ongemakkelijk voelde, en de Engelse autoriteiten zagen niet graag dat er mensen vlak voor Dover verzameld werden die het vroeg of laat toch lukte om in een vrachtwagen de overtocht te maken. In 2002 werd het opvangcentrum in Sangatte gesloten.

Tegenwoordig zijn er geen douches of wc’s meer van overheidswege. Er zijn wel NGO’s die maaltijden en de nodige goederen uitdelen. Ze ontvangen veel donaties van mensen en bedrijven uit de buurt, maar steeds minder subsidies, en hun werk wordt steeds moeilijker gemaakt. De douches die onlangs waren gebouwd door een Engelse NGO zijn na twee weken door de politie verwijderd. Er is ook geen krottenwijk meer: de politie komt een paar keer per week iedereen wegjagen, waar ze zich ook hebben gevestigd, en neemt tenten en spullen mee als de eigenaar zich daar niet naast bevindt. Als de eigenaar zijn spullen heeft kunnen redden, bouwt hij zijn tent direct weer op na vertrek van de politie. Wie zijn spullen kwijt is, smeekt de aanwezige NGO’s om een nieuwe tent en een nieuwe slaapzak om in te kunnen slapen. Maar die zijn inmiddels heel schaars geworden daar.

Blog van de OudeKerkgemeente: korte, persoonlijk getinte stukken over dingen buiten of binnen de gemeente die belangrijk zijn of opvallen, geschreven op eigen verantwoordelijkheid.