door Peter Lowie (2 mei 2016)
Fotografen hebben een heerlijk vak. Een week of drie geleden vroeg Diny Roodvoets: Heb jij een perskaart? Het is namelijk zo dat op dinsdag 26 april aan Jan Koning een lintje wordt uitgereikt door de burgemeester wegens zijn grote verdienste als vrijwilliger van de Oude Kerk. Ik wil jou vragen om foto’s te maken maar het moet wel geheim blijven.
Ik ging de zondag daarna weer naar de kerk en wist iets wat bijna niemand anders wist. Het geheim van de toekomst, die zo vertrouwd verborgen ligt in de schoot van de Almachtige, kende ik nu ook. Jan had kindernevendienst. De dominee vroeg de kinderen naar voren te komen en Jan liep met zijn volstrekt eigen loopje mee. Ineens realiseerde ik me dat hij ook al kindernevendienst deed toen Ewout en Sander (onze twee zonen) piepjong waren. Al die jaren is Jan doorgegaan met de kinderkring. Ik bekeek hem scherp om te zien hoe hij het beste op de foto zou kunnen. Jan liep voorbij en merkte niet dat ik naar hem keek. Hij bracht zijn duim naar zijn lippen en met twee of drie snelle bewegingen leek het alsof hij een vuiltje wegveegde.
Op dinsdagochtend om 9 uur mocht ik me melden bij het persvak in de Nieuwe kerk. Ik liep binnen en er stond een groepje bekenden uit de Oude Kerk, inclusief Eddy Reefhuis die Jan met een smoes naar de Nieuwe Kerk had gekregen. De burgemeester begon om onduidelijke redenen achter in het alfabet en kwam bij de K van Koning uit. Jan stond op, gaf de burgervader een hand en stelde zich tijdens het laudatio op in het midden tussen de burgemeester en een ambtelijk hulpje. Van Jan’s gezicht viel niet veel te lezen maar zijn houding gaf er duidelijk blijk van dat hij de situatie meester was. Een Koning in een vreemd paleis, een man van weinig woorden. Ik wist zeker dat hij op dit historische moment stond te tellen hoeveel mensen er in de kerk zaten. Na drie rijen raakte hij de tel kwijt en ging over tot een schatting. 500? Als ik nou toch een collecte mocht houden en iedereen gaf gemiddeld twee euro dan… heeft het de Majesteit behaagd u te benoemen tot lid in de orde van Oranje Nassau! hoorde hij ineens. O ja, Jan schrok wakker uit zijn fijne rekensom en zag toe hoe de burgemeester hem de oorkonde opspeldde. Wanneer zou de eerste grappenmaker hem vragen of hij de avondvierdaagse had uitgelopen vroeg hij zich af. De burgemeester schudde hem de hand. Het publiek klapte in de handen en Jan liep terug naar zijn plaats, ging zitten, wreef een aantal malen over z’n knieën en vroeg zich af of hij wel netjes genoeg gekleed was geweest voor deze ceremonie.
Jan, proficiat. Het is een eervolle onderscheiding en een gewichtig voorrecht lid te zijn van de orde van Oranje Nassau. Vergeet dan ook nooit de vreugde die zij u oplegt jegens de kinderkringen en het vaderland.
Blog van de OudeKerkgemeente: korte, persoonlijk getinte stukken over dingen buiten of binnen de gemeente die belangrijk zijn of opvallen, geschreven op eigen verantwoordelijkheid.
Wil je meeschrijven of meer weten over de blog, neem dan contact op met Elisabeth Boiten (muskebiis@gmail.com) of Peter Tomson (pjtomson@xs4all.nl) van de redactie.